در بسیاری از کشورها و یا مناطق جهان، از زمانی که مروارید وجود داشته، باید داستانی زیبا در مورد آن نیز باشد. برای خواندن این افسانه های زیبا که از مرواریدها الهام گرفته اند با ما همراه شوید.
هیچ کس نمی داند چه زمانی یک نفر برای اولین بار صدف را باز و یک مروارید پیدا کرد. با درخشش درونی لطیف و رنگین کمانی اش، اولین مروارید احتمالا مانند یک هدیه جادویی از خدایان به نظر می رسیده است. مرواریدها بر خلاف سایر سنگ های قیمتی هستند، چرا که برای افزایش زیبایی طبیعی خود لازم نیست تراش و پولیش بخورند - آنها به خودی خود این زیبایی را کسب می کنند. تعجبی ندارد که مرواریدها همواره بخاطر زیبایی، کمال و نادر بودنشان گرانبها به شمار رفته اند.
به مدت هزاران سال، مرواریدها سنگ های قیمتی منحصر به فرد خانواده سلطنتی و اشراف هر فرهنگی بوده اند. در چین، بیش از 5 هزار سال برای تزئین تاج پادشاهان، ردای زنان اشرافی و مجسمه های مقدس بودا از آنها استفاده می کردند.
در روم باستان و قرون وسطی در فرانسه، تنها اشراف مجاز به استفاده از مروارید بودند. در دوران الیزابتی انگلستان، تنها خاندان سلطنتی می توانستند آنها را مورد استفاده قرار دهند. مرواریدها با ثروت، مقام و قدرت همراه شده و مردم عادی نیز به عنوان نمادی از این چیزها، نسبت به این گوهر زیبا تمایل پیدا کرده بودند. در طول تاریخ، میلیون ها نفر از مردم مشتاق استفاده از مروارید بوده اند. مصریان باستان آنقدر مروارید را ارزشمند می پنداشتند که با آنها به خاک سپرده می شدند. بنا به گزارش ها، کلئوپاترا (Cleopatra ) تنها برای برد در شرط بندی که با مارک آنتونی بسته بود، مبنی بر اینکه او می تواند ثروت کل کشور را تنها در یک وعده غذایی مصرف کند، یک مروارید را در یک لیوان نوشیدنی حل کرد و آن را نوشید. در طول تاریخ جهان ، فرهنگ های مختلف معانی مختلف دیگری نیز به مروارید اختصاص داده اند.
یک افسانه قدیمی عربی به شکلی لطیف تشکیل مروارید را تشریح می کند. طبق این اعتقاد، درون قطرات شبنم که از آسمان به اقیانوس فرو می ریزد و از نور مهتاب انباشه شده، توسط صدف بلعیده می شود.
در یونان باستان، تصور بر این بود که مروارید با عشق و ازدواج همراه است. افسانه ونوس (Venus) / آفرودیت (Aphrodite) ( الهه عشق ، زیبایی و لذت) که از دریا با قطرات آب بیرون می آید و این قطرات تبدیل به مروارید می شوند، نشان می دهد که مروارید تمام این " فریبندگی " الهه عشق را داراست.
عبرانیان باستان معتقد بودند که خدا برای تزئین باغ عدن (Garden of Eden) از مروارید استفاده کرده است. بانوان رومی معتقد بودند که مرواریدها خوش شانسی آورده و ثروت را جذب می کنند. در چین، مروارید نمادی از زیبایی بی نظیر دختر افسانه ای ژیشی (XiShi یا Shecy ) می باشد.
تقریبا در طول کل تاریخ ثبت شده، مرواریدها آنقدر با ارزش و نادر بودند که جز خانواده سلطنتی و اشراف، کسی قادر به پرداخت هزینه آنها نبود. با این حال، با توجه به پیشرفت در کشت مروارید و تکنولوژی برداشت و رشد، مرواریدها در حال حاضر مقرون به صرفه و قابل دسترس برای همگان هستند. امروز ، شما می توانید همان رشته مرواریدی را به گردن بیاویزید که دویست سال پیش تنها یک ملکه می توانست از آن استفاده کند. مرواریدها امروزه به عنوان جواهری دوست داشتنی، گرامی داشته می شوند. آنها هدیه ای جذاب محسوب شده و معمولا به عنوان ارثیه ای ارزشمند به نسل های بعدی منتقل می شوند.
مروارید لائو-تزه (Lao-tze): بزرگترین مروارید جهان، مروارید Lao-tze است که در سال 1934 توسط یک غواص مسلمان فیلیپینی ناشناس در خارج از جزیره پالاوان (Palawan) یافت شد. در سال 1936 یک رئیس قبیله بابت نجات زندگی پسرش، این مروارید را به ویلبر داول کاب (Wilbur Dowell Cobb) هدیه داد.
مروارید آسیا (Asia): در قرن هفدهم در هندوستان یافت شد. پس از محاصره دهلی نو، این مروارید جزو اموال شاه پارس ( ایران امروز ) شد، که او نیز به نوبه خود آن را به امپراتور چینی، Qianlong داد.
مروارید سلطنتی هنگ کنگ (The Imperial Hong Kong Pearl): مروارید سلطنتی هنگ کنگ درPinctada Maxima تشکیل شد. منشاء این مروارید نامشخص بوده و اعتقاد بر این است که زمانی به خانواده سلطنتی چین (Royalty of China) تعلق داشته و بعد توسط امپراطوری هنگ کنگ در دهه 1940 خریداری گردید.
مروارید امید (Hope pearl): مروارید امید یک مروارید 450 قیراطی و یا 4 اونسی به شکل قطره (اشک) است. مروارید امید ، یکی از بزرگترین مرواریدهای آب شور موجود، اولین بار توسط هنری فیلیپ هوپ (Henry Philip Hope) در قرن نوزدهم تصاحب شد. این مروارید در موزه تاریخ طبیعی انگلیس به نمایش گذاشته شده است.
ثبت نام کلاس های گوهرشناسی و گوهرتراشی
مروارید های Akoya مروارید های سنتی ای هستند که غالبا مردم به آنها توجه داشته و آرزوی داشتنش را دارند. این مروارید ها غلتان، سفید و با درخشش بسیار بالا هستند. اولین نمونه های کشت مروارید های غلتان در جهان در اوایل قرن بیستم توسط میکی موتو صورت گرفت.
مروارید های Akoya (نام گذاری این مروارید ها به دلیل رشد مروارید در صدفی به همین نام است) در آب های شور پرورش می یابند. نام اصلی این مروارید ها Pinctada fucata martensii می باشد. این نوع مروارید، مخصوص و بومی آب های ژاپن است، اما در چین، آسیای جنوبی و خلیج فارس نیز وجود دارد. بیشتر مروارید های Akoya غلتان و یا شبه غلتان بوده و قطر آنها بین 6 تا 8 میلی متر می باشد. اگرچه اکثر مردم، مروارید Akoya را به صورت رشته های مروارید سفید ارائه می دهند؛ در صورتی که این مروارید دارای رنگ های متنوع طبیعی دیگری نیز است. رنگ پایه و بدنه این مروارید سفید، کرم و صورتی بوده که غالبا با رنگ گلی و یا عاجی نیز همراه می شود. اصلی ترین وجه تمایز مروارید Akoya با دیگر مروارید ها شفافیت و درخشش بسیار بالای این نوع مروارید است. همین درخشندگی، این مروارید را در جایگاهی متفاوت با سایر مروارید ها قرار می دهد. با کیفیت ترین مروارید Akoya از خود درخشندگی بسیار بالا با خاصیت آینه وار را به نمایش می گذارد. کیفیت پوسته یک مروارید نیز یکی از مهمترین عواملی است که میزان درخشندگی مروارید را بیان می دارد.
به دلیل سردی دمای آب در دریاهای ژاپن، لایه های آراگونیت پلاکت های مروارید های Akoya به طور طبیعی منسجم تر از مرواریدهای Akoya تولید شده در آب های گرم است. به همین دلیل مروارید های Akoya تولید شده در آب های ژاپن درخشش بیشتری را از خود به نمایش می گذارند. البته به جز دمای آب، سلامتی صدف میزبان مروارید و محیط پرورش آن نیز در درخش و براقی مروارید تأثیر دارد.
مرواریدهای تاهیتی، به دلیل نما و ظاهر عجیب و غریبی که دارند، معروف می باشند. این نوع مروارید نگرش و سلیقه انتخاب مروارید را با پیدایش خود در اواسط سال 1970 تحت تأثیر قرار داد. مرواید تاهیتی در صدف های لبه مشکی به نام Pinctada margaritifera cumingii پرورش یافته و بومی نواحی پولینزی فرانسه هستند. مروارید های تاهیتی همچنین به عنوان مروارید های مشکی نیز معروف است. ولی این نام، افراد را به اشتباه می اندازد. زیرا مرواریدهای تاهیتی به طور کامل سیاه نیستند. درواقع مرواریدهای تاهیتی تنوع زیادی از رنگ ها را از خود به نمایش می گذارند. رنگ های مروارید تاهیتی می تواند خاکستری، سیاه یا قهوه های باشد که به همراه خود رنگ آبی تا سبز، ارغوانی، سبز مایل به زرد و یا صورتی را به تصویر بکشند. حدود 40 درصد از مروارید های تاهیتی دایره بوده و مابقی باروک هستند. قطر بیشتر مروارید های تاهیتی بین 9 تا 14 میلی متر است (میانگین 9.5). کمیابی، زیبایی خیره کننده، کیفیت بالا و درخشش فوق العاده، این نوع مروارید را تبدیل به گنجینه ای گرانبها کرده است. برخی اوقات این جلوه و درخشندگی به قدری زیاد است که رنگ مروارید را تبدیل به رنگ های متالیک می کند. این خصوصیات رنگی همراه با ظاهر زیبای مروارید تاهیتی، سبب ارزشمند شدن این مروارید شده است.
مرواریدهای دریای جنوب، در بین تمامی انواع مروارید ها بزرگتر و با ارزش تر می باشند. این نوع مروارید در صدف ماکسیما (صدف آب های شور) پرورش یافته و بومی آبهای گرم شمال استرالیا، اندونزی، فیلیپین و برمه است.
اگر صدف مروارید های Akoya و تاهیتی را با مروارید دریای جنوب مقایسه نماییم، متوجه می شویم که صدف دریای جنوب تا 30 سانتی متر می تواند رشد پیدا کند. دو نوع صدف ماکسیما (P. maxima) به شکل لبه نقره ای و لبه طلایی در طبیعت وجود دارد. صدف های لبه نقره به فراوانی در سواحل شمال غربی استرالیا به چشم می خورد که این نوع صدف مروارید های سفید تا نقره ای را می سازند. صدف های با لبه طلایی نیز غالبا مروارید هایی با رنگ زرد تا طلایی را پرورش می دهند. این رنگ از مروارید آب های جنوب در فیلیپین و اندونزی یافت می شود.
به طور کلی قطر مروارید های آب های جنوب بین 8 تا 20 میلی متر می باشد (به طور میانگین 13 میلی متر). بر خلاف مروارید های Akoya و تاهیتی، مروارید های آب های جنوبی دارای درخشش اطلسی هستند. به دلیل اینکه در دمای گرم آب تولید شده و زمان تشکیل آنها نیز طولانی است، پوسته آنها نازک تر(سختی خیلی کمتر) بوده و درخشش مات و اطلسی دارد. جالب است بدانید که تمامی مروارید های دریای جنوب، طلایی و یا نقره ای نیستند. در حقیقت آنها نیز طیف وسیعی از رنگ ها مانند کرم، نقره ای، زرد و طلایی را به نمایش می گذارند. به علاوه این رنگ ها نیز ممکن است با صورتی، سبز و آبی نیز همراه باشد. به دلیل اندازه و نوع درخشش این نوع مروارید، مروارید آب های جنوب از بسیاری از مروارید های شفاف و براق جذاب تر و پرطرفدار تر هستند.
ثبت نام کلاس های گوهرتراشی و گوهرشناسی
مروارید معمولا به دو دسته کلی تقسیم می شود: آنهایی که در آب های شیرین به وجود می آیند و مروارید های تولید شده در آب های شور.
مروارید های آب های شیرین غالبا در درون نرم تنانی با نام Hyriopsis cumingii شکل می گرند. این نرم تنان به صدف های رودخانه ای معروف هستند که در رودخانه، دریاچه و یا تالاب یافت می شوند.
تاریخچه کشت مروارید های آب های شیرین به قرن سیزدهم، زمانیکه اولین گونه های مروارید در چین پرورش یافت، بر می گردد. با این وجود، پرورش مروارید با کیفیت آب شیرین توسط چین در اواسط دهه 1990 آغاز گردید.
امروزه بیشتر مرواریدهای آب های شیرین در چین و میزان بسیاری کمی در ژاپن و امریکا پرورش می یابد. معمولا حدود 3 تا 5 سال زمان می برد تا مروارید آب شیرین پرورش یابد. البته در برخی اوقات این زمان به 7 سال نیز می رسد. برخلاف مروارید های آب های شور، مروارید های آب های شیرین به طور طبیعی دارای هسته ای محکم نبوده و این استحکام را در هسته ایجاد می نمایند. این وجه تمایز مروارید های آب های شیرین سبب شده تا این نوع مروارید زیبا تر و دلربا تر شود.
به علاوه، مروارید های آب های شیرین نسبتا گرد (غلتان) هستند. در حقیقت تنها 2 درصد مروارید های آب های شیرین، غلتان یا نسبتا غلتان می باشند. بیشتر مروارید های آب های شیرین دارای شکلی نامتعارف بوده که به آنها باروک یا شبه باروک گویند. این شکل نامعلوم، مروارید های آب های شیرین را تبدیل به جواهری هیجان انگیز می نماید. از دیگر خصوصیات مروارید های آب های شیرین، تنوع رنگی طبیعی آنها است. رنگ های این نوع مروارید شامل سفید، کرم، نارنجی، صورتی و بنفش کمرنگ می باشد. برخی از مروارید های آب های شیرین پدیده 7 رنگی را به نمایش می گذارند. به این معنا که یک اثر رنگین کمانی زمانیکه نور چراغی را در زیر مروارید قرار می دهیم، قابل مشاهده است.
توجه به این نکته ضروری است که مرواریدهای آب های شیرین که از کیفیت رنگی پایینی را برخوردار هستند، رنگ آنها توسط فرآیند رنگ دهی، تشدید می شود. به عنوان مثال رنگ هایی از قبیل سیاه و یا شکلاتی، رنگ های طبیعی مرواریده ای آب های شیرین نیستند. بنابراین اگر مروارید آب های شیرین به این رنگ ها را مشاهده نمودید، بدانید که به طور قطع آنها را بهبود سازی کرده اند.
با توجه به روش های نوین کشت مروارید که در دهه های اخیر اختراع شده است؛ چینی ها توانسته اند گونه ای از مروارید بسیار بزرگ، با خاصیت مروارید های آب های شیرین همراه با شفافیت آینه مانند پرورش دهند. این نوع مروارید رقیب جدی برای مروارید های Akoya است که از دریای جنوب به دست می آیند و به نام مروارید های تاهیتی معروف می باشند. البته تولید کیفیت بالای این نوع مروارید کمتر از یک درصد است.
سال ها پیش، حتی قبل از آنکه نفت در امارات متحده عربی استخراج شود، ساکنان این منطقه از طریق صید مروارید از خلیج فارس و عمان، به امرار معاش می پرداختند. در ابتدا ساکنان شبه جزیره عربی در اعماق دریاها برای صید مروارید شیرجه می زدند. آنها چندین متر در عمق دریا پایین رفته و صدف ها را درون سبدی از جنس نخل جمع آوری می کردند. این کار بسیار خطرناک و سخت بود. آنها برای محافظت از خود در برابر عروس دریایی، لباسی از جنس پارچه کتانی به تن و دستکش به دست کرده و به بینی خود گیره می زدند. چشم و گوش ها محافظی نداشت، بنابراین غالب صیادان حرفه ای مروارید در آن زمان، بینایی و شنوایی خود را به دلیل تغییر ناگهانی فشار هوا و یا مواجه با آب بسیار شور دریا، از دست می دادند. اما این سختی و خطرناکی کار، برای آنها بسیار می ارزید چراکه همیشه مروارید در بازار های جهانی بسیار گران قیمت بود.
این روش صید مروارید قبل از آغاز قرن نوزدهم و بیستم بود. زیرا در قرن 19 ژاپنی ها شیوه جدید صید مروارید را اختراع و ثبت کردند. از گذشته تا به امروز مروارید های صید شده از آب های شور، ارزش بسیار بیشتری نسبت به مروارید های آب های شیرین دارند، زیرا صید و کشت این نوع مروارید بسیار پیچیده تر از آب های شیرین می باشد. امروزه مروارید های آب های شور در بازار های جهانی، درصد کمتری را به خود اختصاص داده و 95 درصد مروارید های موجود در بازار را مروارید های آب های شیرین تشکیل می دهند.
البته پس از آنکه قیمت تجهیزات کشت انبوه مروارید کاهش یافت، و در دسترس همگان قرار گرفت، قیمت یک مروارید کوچک در بازار جهانی از چند دلار تا هزاران دلار متغیر گشت. قیمت مروارید تنها به رنگ، اندازه، سطح نرم و درخشندگی آن بستگی ندارد، بلکه آنچه یک مروارید را قیمتی می نماید، وجود تلفیقی عادلانه از تمامی موارد ذکر شده است.
جالب است بدانید که قدیمی ترین و بزرگترین مرواریدی که تا کنون کشف شده لا پرگرینا نام دارد. این مروارید در قرن شانزدهم در سواحل پاناما کشف و سپس به ملکه اسپانیا هدیه داده شد. این مروارید در سال 1969 به وسیله ریچارد برتون خریداری و به الیزابت تیلر اهدا گردید.
مروارید به عنوان سنگ قیمتی زیبا، از قرن ها پیش در میان جوامع از محبوبیت زیادی برخوردار بوده است. جواهرات ساخته شده از مروارید در مقبره های باستانی متعلق به چندین هزار سال پیش، محفوظ مانده است. در مصر باستان، مروارید در ساخت جواهرات مانند گوشواره، دستبند، گردنبند و ظروف کوچک برای بانوان به کار می رفت. تمامی این جواهرات مروارید از دل صدف هایی استخراج می گردید که از دریای سرخ به دست می آمد. اما بعدها به طرز عجیبی، استفاده از مروارید در مصر باستان اهمیت خود را از دست داد. مقبره توتنخ آمون بدون حضور هیچ نوع سنگ قیمتی ساخته شد. پس از گذشت قرن ها، مجددا زیبایی مروارید بر دیگر سنگ ها غلبه یافت و استفاده از این سنگ قیمتی رواج پیدا کرد. در گذشته این باور میان مردم وجود داشت که مروارید به دختران جوان کمک می کند تا زمان ازدواج عفت و پاکدامنی خود را حفظ کرده و این زنان در آینده تبدیل به حاکمانی زیرک گردند.
مروارید به عنوان سنگ قیمتی بسیار زیبا که از دل موجودی زنده به دست می آید همیشه مورد استقبال اشخاص مهم قرار می گرفت. این سنگ گرانبها در تزئینات مربوط به جواهرات مشهور بسیار به کار می رفت. بزرگترین مروارید شناخته شده جهان، در سال 1934 در فیلیپین با نام مروارید Lao Tzu یافت شد. این مروارید به طور طبیعی به این اندازه بوده، غیر کدر، ذاتا آهکی از یک صدف غول پیکر است. به دلیل اینکه این مروارید درون صدف مروارید تشکیل نشده، مروارید وار (شبیه مرواریداز نظر رنگ و درخشش) نمی باشد. سطح روی این مروارید مانند ظروف، براق است. به جز این مروارید، مروارید دیگری نیز در این صدف عظیم تشکیل شده است، اما مروارید ذکر شده از نمونه دیگر خود بزرگتر می باشد. وزن این مروارید 4/6 کیلوگرم است.
مروارید های به کار رفته در تاج سلطنتی بریتانیای کبیر نیز در زمره مهشورترین مروارید های جهان هستند.
از دیگر مروارید های مشهوری که در جواهرات سلطنتی مورد استفاده قرار می گرفت می توان به آویز قو که میراثی خانوادگی از امپراطوری های روس بوده، ارتفاع آن 2/19 و پهنای آن 9/5 است، اشاره کرد. این مروارید بزرگ شیری رنگ به شکل بیضی بوده و در مرکز این آویز سلطنتی قرار داشته و بدنه این قو را تشکیل می دهد. بال ها، دم، گردن انحنا دار این قو را نیز طلا، سنگ های قیمتی تراش خورده کوچک و میناکاری تشکیل داده است.
همچنین درباره استفاده اشخاص معروف از مروارید می توان به الیزابت تیلور، بازیگر مشهور هالیوود اشاره نمود که وی نیز یکی از گرانترین گردنبند های مروارید در جهان را در اختیار داشت. این گردنبند شامل 150 عدد مروارید سیاه بود که قطر هر کدام از آنها به 7 میلی متر می رسید.
همانند بیشتر سنگ های قیمتی، مروارید نیز می تواند به صورت مصنوعی تولید شود. زیبایی مروارید ها می تواند با در کنار یکدیگر قرار گرفتن دوچندان شود. مروارید ها نیز مانند دیگر سنگ های قیمتی، پولیش و تراش داده می شوند و اگر بشکنند به صورت شکستگی های صدفی خواهد بود که این شکستگی بدون شکاف و انشعابات است.
منبع مقاله:
